«بسم الله الرحمن الرحیم»
به عنوان یک هنرمند و فیلمساز شادمانی خود را از برگزاری این اجلاس بینالمللی آن هم تحت عنوان عدالت و برابری ابراز نموده و از دستاندرکاران این اجلاس سپاسگزاری مینمایم و امیدوارم مباحثی که در این جلسات مطرح میشود، پایهگذار راه حلهای مفید و ارزشمند برای جهان امروز باشد.
من به عنوان هنرمندی از کشور ایران با گذشته فرهنگی و تمدن چند هزار ساله، نیاز امروز جهان را به مبحث عدالت کماکان و حتی بیش از قرنهای پیش احساس میکنم؛ زیرا برخلاف شعارها و سخنرانیها و مکتوبات گوناگون و با وجود سازمانها و موسسات بینالمللی مختلف که اهداف خویش را گسترش عدالت در جهان میدانند، هنوز هم گمشده جهان امروز عدالت است و اگر بخواهم از عمق جان سخن بگویم باید اعتراف کنم که عدالت در دنیای مدرن مفهومی است که حتی بیشتر از جهان کهن به آن بیتوجهی شده است و به عبارت دیگر ظلم و ستم در جهان امروز حتی بیش از گذشته است، اگر قرنها پیش ظلم در قالب کشتار و ویرانی و قتل چهره کریه و زشت خویش را نشان میداد و نرونها و چنگیزها و آتیلاهای خونخوار نماد و سمبل آن بودند، امروز ستمکاری چهرهای زیبا و فریبنده به خود گرفته است و در قالب الفاظ زیبا و دل فریب و حتی با چهره عدالت و نیکی خود را نشان میدهد.
در دنیای امروز از کشتار و فقر و ویرانی چیزی کم نشده است. آمار هفته پیش سازمان ملل میگوید که از هر 8 نفر در جهان یک نفر گرسنه است و به عبارت دیگر 870 میلیون گرسنه در جهان ما وجود دارد.
قتل عام و نسلکشی هنوز هم در دنیای امروز ادامه دارد: از فجایع بوسنی، سربرنیتسا، حلبچه و صبرا و شتیلا چند سالی بیش نمیگذرد و هنوز هم جنایات، کشتار در گوشه گوشه جهان مثل پاراچنار پاکستان یا میانمار یا بخشهای مختلفی از آفریقا ادامه دارد. اما تاسف اینجاست که ظالمان، قاتلان و جنایتکاران با ظاهری مردمفریب، چهره منجیان و قدیسان و حتی پیامبران را بر خود گرفتهاند.
به اشغال و تجاوز نام آزادسازی میدهند و به قتل و ترور عنوان نجات و رستگاری هدیه میکنند و تحریم و فشار معنای آزادی و عدالت به خود گرفته است. و همه اینها به مدد و همراهی هنر و قدرت بینظیر رسانههای امروز ممکن است.
رسانهها هستند که زشتی را زیبایی جلوه میدهند. رسانهها هستند که جنایات را عدالت میخوانند.
من امروز به عنوان یک هنرمند مسلمان ایرانی میخواهم از دو ویژگی رنجآور دنیای هنر و رسانه نام ببرم.
نظرات شما عزیزان:
|